മഷിതുള്ളികൾ
എഴുതാനിരിക്കുമ്പോൾ
അകലെ ആകാശം തെളിയുന്നു
കാർമേഘങ്ങൾ മായുന്ന
തെളിഞ്ഞ പുലർകാലങ്ങളിൽ
ഹൃദയം കടലാകുമ്പോൾ
അമൃതവാഹിനികളിൽ
പോലും കറുപ്പു പടർത്തുന്ന
സംസ്കാരശൂന്യരുടെ
ആക്രോശങ്ങൾ
ആരവമായുണരുന്നു
മാതൃഭൂമിയെ എഴുതിവിൽക്കുന്ന
സമാധാനപാലകരുടെ
നയതന്ത്രരേഖകളിലെ
മഷിതുള്ളികളിൽ മായാൻ
ഒരു കടലിനാവില്ല
കടലേ നീയെന്റെ സ്വപ്നമാവുക
നിന്നിലൂടെ ഞാൻ ചക്രവാളങ്ങളിൽ
പൂക്കുന്ന ശരത്ക്കാലനിറങ്ങളിൽ
പൂവു പോലെ ഒരു കവിത
വിരിയുന്നതും കണ്ടിരിക്കട്ടെ....
No comments:
Post a Comment