Monday, August 23, 2010

മഴതുള്ളികൾ

അനേകമനേകം ജന്മങ്ങളുടെ
ദു:ഖസാഗരങ്ങളലയടിക്കുന്ന
ഭൂമീ, നീ കണ്ട ജീവിതത്തിന്റെ
പ്രതിബിംബങ്ങളിൽ
ഞാൻ കണ്ട മുഖപടങ്ങളിൽ
സത്യമുറഞ്ഞുപോയ ദിനാന്ത്യത്തിന്റെ
അനുസ്മരണങ്ങളിൽ
കാലം എഴുതി നീട്ടിയ
വാർത്താശകലങ്ങൾ പോലെ
പറന്നകന്ന കരിയിലകളിൽ
മരവിച്ച നിന്ന മനസ്സേ
കടലുണരുമ്പോൾ,
കടലോരങ്ങളിൽ
തൂവൽസ്പർശം പോലെ
ഉണർന്നു വരുന്ന മഴതുള്ളികളെ
കൈയിലേറ്റി കാലത്തോടൊപ്പം
നടന്നു നീങ്ങുക
ശാന്തിമന്ത്രത്തിലുണരുന്ന
പുലർകാലങ്ങളിൽ....

No comments:

Post a Comment